Archimapa. Dziedzictwo Architektury Warszawy lat 1945 – 1989

„Archimapa. Dziedzictwo Architektury Warszawy lat 1945 – 1989” autorstwa Marii Sołtys i Marka Kucińskiego, architektów SARP, to ważny merytoryczny głos w burzliwej dyskusji, która niedawno przetoczyła się przez Polskę, na temat wykreślania z ewidencji zabytków obiektów wybudowanych po II wojnie światowej. Mało kto wiedział, że już dziesięć lat temu Oddział Warszawski SARP złożył na ręce prezydenta stolicy wniosek o objęcie ochroną w planach miejscowych wybitnych obiektów architektonicznych i zespołów urbanistycznych z 2. poł. XX w. Nad wnioskiem pracowali wybitni przedstawiciele środowisk projektantów architektów i urbanistów, historyków i historyków sztuki, konserwatorów i varsavianistów, którzy w oparciu o swą zawodową wiedzę przedstawili listę adresową obiektów zrealizowanych do 1989 r.. Uzasadnieniem tych wyborów było osiem kryteriów odnoszących się do cech charakterystycznych dla lokalnej warszawskiej tradycji budowania. Tradycji uwarunkowanej planami rozwoju stolicy w historycznych już podokresach drugiej połowy XX w. – od indywidualizmu i nowatorstwa, do poprawności dobrego standardu np. zamieszkania. Kryteria zostały opracowane przez Komisję ds. objęcia opieką i ochroną wybitnych dzieł architektury i urbanistyki XX w. przy Zarządzie Oddziału Warszawskiego„Archimapa. Dziedzictwo Architektury Warszawy lat 1945–1989” autorstwa Marii Sołtys i Marka Kucińskiego, architektów SARP, to szczegółowo opisany wybór ponad 70 obiektów i założeń charakterystycznych dla tamtego okresu. Mapa ilustrowana jest wyjątkowymi rysunkami autorstwa prof. Henryka Dąbrowskiego zamieszczonymi dzięki uprzejmości Galerii HD.