Urbanistyka operacyjna. Zarys teorii

Celem pracy jest przedstawienie w przejrzysty sposób propozycji zarysu teorii urbanistyki operacyjnej. Teoria ta składa się z pięciu części, czemu odpowiadają kolejne rozdziały.

Pierwsza część odnosi się do struktury polityki przestrzennej jako całości oraz wyjaśnia kluczowe w tej pracy pojęcie przedsięwzięcia urbanistycznego. Oznacza ono ustalony cel w zakresie przekształcenia zagospodarowania przestrzennego wraz ze zbiorem skoordynowanych ze sobą czynności służących osiągnięciu tego celu (rozdz. 2).

Druga część obejmuje typologię przedsięwzięć urbanistycznych według kryterium rezultatów, jakie mają być osiągnięte przez ich implementację. Wyróżniamy sześć ich podstawowych typów: inicjacja swobodnego rozwoju, oferty przestrzenne, doskonalenie przestrzeni, ochrona wartościowego stanu posiadania, metamorfoza urbanistyczna i pobudzanie rozwoju (rozdz. 3).

Kolejna część stanowi porównawcze zestawienie dostępnych w Polsce instrumentów i sposobów działania, które można zastosować do wdrażania przedsięwzięć urbanistycznych. Przywołane zostały również niektóre narzędzia stosowane za granicą (rozdz. 4).

Czwarta część zarysu teorii urbanistyki operacyjnej to typologia uczestników kształtowania i realizacji polityki przestrzennej (rozdz. 5).

Ostatnia, piąta część, poświęcona jest analizie porównawczej modeli organizacyjnych realizacji polityki przestrzennej (rozdz. 6). Zatem wymienione ogniwa teorii urbanistyki operacyjnej odnoszą się do odpowiedzi na kilka pytań. Co? Czym? Kto? Jak?

Jako jeden z ważniejszych punktów merytorycznej oceny pracy uznaję jej interdyscyplinarny, ale też humanistyczny charakter. Miasto według Tomasza Ossowicza nie jest „maszyną do mieszkania i pracy”, lecz skomplikowanym organizmem, którego najważniejszym komponentem jest człowiek – zarówno podejmujący decyzje operacyjne, planujący zmianę, jak i interesariusz, którego to przedsięwzięcie dotyczy.” Monografia stanowi istotny wkład do polskiej myśli urbanistycznej zarówno w warstwie teorii, jak i jej implementacji. Jest to dzieło unikatowe, rodzaj opus magnum, które odegra istotną rolę w strukturze prac fundamentalnych dla urbanistyki o walorach wielkiej aktualności formuły urbanistyki operacyjnej.
Z recenzji prof. dr. hab. Tomasza Parteki

Monografia (…) będzie wspaniałym kompendium wiedzy urbanistycznej (teoretycznej i praktycznej) dla wszystkich tych, którzy mają do czynienia w jakikolwiek sposób z planowaniem i realizacją inwestycji miejskich. Dotyczy to nie tylko przedstawicieli samorządowych władz wykonawczych i ustawodawczych, ale także badaczy tego zjawiska i wszystkich tych, którzy w obszarze gospodarki przestrzennej będą chcieli mieć wpływ, lub będą go mieli, na procesy inwestycyjne w mieście. Jak dotychczas nie ma w języku polskim tak obszernego i nowatorskiego opracowania zajmującego się teoretyczną stroną tego procesu. Podsumowując, jest to wybitna pozycja naukowa, która może poprzez swój dostępny dla każdego uczestnika procesu inwestycyjnego sposób prowadzenia narracji naukowej, uświadomić z jak skomplikowaną i trudną materią mamy do czynienia, a jednocześnie pomóc w wykorzystaniu urbanistyki operacyjnej do realizacji planowanych zamierzeń inwestycyjnych.
Z recenzji prof. dr. hab. Roberta Masztalskiego

SPIS TREŚCI: