Stan graniczny zarysowania w ścianach żelbetowych poddanych oddziaływaniu odkształceń wymuszonych

Monografia jest obszernym i dogłębnym studium zagadnienia zarysowania ścian żelbetowych na skutek skrępowania swobody odkształceń pod działaniem odkształceń wymuszonych z punktu widzenia spełnienia warunków stanu granicznego zarysowania.

We wprowadzeniu opisany został proces zarysowania elementów z ograniczoną swobodą odkształceń, ze szczególnym uwzględnieniem ścian żelbetowych. Przytoczona została również metoda projektowania elementów skrępowanych z uwagi na stan graniczny zarysowania według obowiązującej w chwili wydania monografii wersji normy EN 1992-1-1, ze wskazaniem rozbieżności pomiędzy założonym teoretycznym modelem, będącym podstawą zawartej w normie procedury, a specyfiką elementów z ograniczoną swobodą odkształceń.

W dalszej części Autorka przedstawiła i dokonała krytycznej analizy porównawczej innych metod projektowych według najważniejszych światowych norm i wytycznych do projektowania, w tym projektu normy FprEN 1992-1-1, wybranych załączników krajowych do EN 1992-1-1, zaleceń brytyjskich (CIRIA C766), australijskich (CIA Z7/06) i japońskich (AU-SRC) oraz amerykańskich norm i raportów ACI.

Predykcje tych metod zostały poddane ocenie na podstawie analizy dwóch konstrukcji ścianowych, które swoimi charakterystykami (masywnością, warunkami skrępowania i zastosowanym zbrojeniem) odbiegają od typowych charakterystyk uwzględnianych w zaleceniach projektowych. W monografii przedstawiono również wybrane badania laboratoryjne — obce i własne —masywnych elementów żelbetowych w warunkach ograniczonej swobody odkształceń, ukierunkowane na eksperymentalne określenie wpływu stopnia zbrojenia i grubości otuliny na rozstaw i szerokość rys.

Pracę podsumowuje autorskie sformułowanie zaleceń w odniesieniu do zakresu stosowalności metod projektowania z uwagi na stan graniczny zarysowania.