Sztetl był w XVIII i XIX wieku domem dla dwóch trzecich Żydów
w Europie Wschodniej, przez długi czas jednak pozostawał jednym z
najbardziej zaniedbanych i niezrozumianych rozdziałów żydowskiej
historii. Tym razem czytelnik otrzymuje pierwszą społeczną,
gospodarczą i kulturową historię sztetlu i jego mieszkańców.
Podważając powszechny stereotyp, ukazujący sztetl jako zapadłą
wieś, nękaną biedą i pogromami, Yohanan Petrovsky-Shtern
udowadnia, że w swoich najlepszych latach, od ostatniej dekady XVIII
wieku do lat czterdziestych XIX wieku, sztetl był kwitnącą
społecznością Żydów, prężną jak żadna inna w Europie.
Petrovsky-Shtern wskrzesza złote lata sztetlu, przyglądając
się jego licznym przykładom przez pryzmat nigdy dotąd
niewykorzystywanych bogatych materiałów archiwalnych. Sztetl można
zdefiniować jako prywatne polskie miasto będące własnością
katolickiego magnata, podporządkowane administracji carskiego
imperium i uzależnione gospodarczo od działalności Żydów.
Petrovsky-Shtern uzasadnia, że sukces sztetlu jako miasta targowego,
podobnie jak jego ostateczny upadek, był rezultatem tej właśnie
szczególnej pozycji w trójkącie władzy. Autor rekonstruuje
wielobarwną mozaikę społeczną sztetlu, opisując najpierw jak
rosyjscy urzędnicy starali się umiejscowić sztetle na mapie
imperium i jak wyglądała dalekosiężna działalność handlowa
żydowskich kupców, sprowadzających towary z Francji, Austrii,
Prus, a nawet z imperium osmańskiego. Następnie przedstawia życie
rodzinne Żydów w sztetlu, ich mieszkania, kramy i karczmy, książki
i życie religijne oraz tętniący życiem rynek z polską szlachtą,
ukraińskim chłopstwem i rosyjską policją w tle.
Ta pełna
niuansów opowieść, zilustrowana oryginalnymi zdjęciami
archiwalnymi i reprodukcjami dzieł sztuki, ukazuje sztetl w zupełnie
nowym świetle, odkrywając trwający do dziś wpływ jego złotych
lat na kolektywną pamięć Żydów.